هر تزی درباره اینترنت بدون در نظر گرفتن حقوق و منافع شهروندان ایرانی محکوم به شکست و تبدیل‌شدن به یک سوژه خشم یا مضحکه برای افکار عمومی است. این چیزی است که از اینترنت طبقاتی تا سامانه ۴۰۳ و حالا «اینترنت توریستی» احتمالاً برای دست‌اندرکاران این ایده‌های غریب و سیاست‌گذارهایی که آنها را اعلام می‌کنند، مسجل شده است.
شما چه در سمت کسبوکارها و صنوف بایستید و بخواهید برای آنها راهکارهای ابتکاری دسترسی به اینترنت «بهتر از آنچه مردم دارند» طراحی کنید و چه در سمت برخی اقشار خاص مانند برنامه‌نویس‌ها یا گیمرها و برای آنها سامانه‌های ویژه بسازید، شانس زیادی برای موفقیت ندارید. چراکه مفهوم زیربنایی اینترنت و جهان شبکه‌ای‌شده آن کاربران و به‌عبارتی واضح‌تر و درست‌تر، مردم هستند.
اینترنتی که در مرزهای ایران درباره آن صحبت می‌شود، اینترنتی است برای مردم. از همین‌رو است که اینترنت برای توریست‌ها با محدودیت‌های کمتر این‌چنین در عرض کمتر از چند ساعت چنان به مسلخ افکار عمومی برده می‌شود که همان‌ها که از آن حرف زده‌اند، بلافاصله مجبور به اصلاح و باز‌پس‌گرفتن حرف خود می‌شوند.
باور کنید باز کردن اینترنت و دسترسی آسان و معمولی به یک اینترنت نرمال خیلی ساده‌تر و کم‌دردسرتر از تزهایی است که بسیاری از مشاوران و طراحان و مهندسان اجتماعی این روزها می‌دهند! خودتان و ما را خلاص کنید و نگذارید این ایده‌های گمراه‌کننده و آسیب‌زننده به اعتماد و انسجام اجتماعی (که چیز دندان‌گیری از آن را این روزها نمی‌توان سراغ گرفت) این‌گونه سوهان روح و روان افکار عمومی شود و خوراک بیگانه و آشنا برای دست انداختن نظام سیاست‌گذاری و حکمرانی کشور! آخر این چه بازی‌ای است که هم شما در آن می‌بازید و هم مردم و کسبوکارها و نخبگان و… .
درباره اینترنت بیایید تصمیم آسان‌تر را بگیرید. اول بپذیرید که وضعیت اینترنت همان‌گونه که دیگر در مکاتبات و درخواست‌های رسمی نمایندگان مجلس و نهاد ریاست‌جمهوری هم آشکارا درباره آن گفته می‌شود، اصلاً خوب نیست؛ بعد به جای این کله‌معلق‌زدن‌های دشمن شادکن، تصمیم راحت را بگیرید و دسترسی به یک اینترنت معمولی و طبیعی را میسر کنید. باقی همه بازی و سیاه‌بازی و از همه بدتر خودزنی است. نگذارید این وضعیت ناامیدکننده که به‌خصوص اکوسیستم نوآوری کشور را به گوشه رینگ برده، بیشتر از این و بدتر از این تمدید و طولانی شود.
