ود ناثوانی (Ved Nathwani) یک دانشجوی حقوق 20 ساله است که به‌عنوان پیشاهنگ سرمایه‌گذاری در آدا ونچرز (Ada Ventures) نیز کار می‌کند. او می‌خواهد سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز را به یک صنعت در دسترس‌تر برای سرمایه‌گذاران جوان تبدیل کند. کار ناثوانی تشخیص این موضوع است که شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر نسل زد مشتاق چه نوع سرمایه‌گذاری‌هایی هستند. او یک روز زندگی‌اش را توصیف کرده است.
ود ناثوانی یک سرمایه‌گذار 20 ساله است و تفاوت آشکاری را میان شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر قدیمی و جدید مشاهده می‌کند؛ این تفاوت در تمایل آنها به ارتباط با سرمایه‌گذاران دیگر و بنیان‌گذاران استارتاپ‌هاست.
استفاده از شبکه‌های اجتماعی به جای ایمیل
به نظر ناثوانی امروزه رسانه‌های اجتماعی مهم‌ترین راه یافتن شرکت‌هاست. او به سایت اینسایدر گفته که خود او از توییتر برای شبکه‌سازی با شرکت‌های سرمایه‌گذار خطرپذیر زیادی استفاده کرده است. او می‌گوید شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر قدیمی با این روش مخالف‌اند و همچنان به ایمیل پایبند هستند. او این مسئله را یکی از عوامل اصلی تمایز میان پیشکسوتان و نسل جدید شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر می‌داند.
ناثوانی سرمایه‌گذاری خطرپذیر را روش خوبی برای پیوند میان علایقش در زمینه تأثیرگذاری اجتماعی و سرمایه‌گذاری می‌داند. او در کنار نقش پیشاهنگی‌اش در سرمایه‌گذاری و مدیریت رسانه‌های اجتماعی شرکت آدا ونچرز، مدرک حقوق گرفته است. ناثوانی همچنین کاتالیسم ونچرز (Cataclysm Ventures) را راه‌اندازی کرده که یک سندیکای سرمایه‌گذاران فرشته است و هدفش پر‌کردن شکاف تأمین سرمایه برای استارتاپها میان مرحله پیش‌بذری و مرحله کشت ایده است.
نسل زد و سرمایه‌گذاری
او می‌گوید همکاری‌اش با شرکت سوشال ایمپکت کاپیتال (Social Impact Capital) که یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر در نیویوریک است و روی بخش‌هایی مثل انرژی، غذا، بهداشت و آموزش تمرکز دارد، این فرصت را به او داد تا بررسی کند که چگونه استارتاپها می‌توانند به‌صورت ملموسی به یک مجموعه کمک کنند. او این را یک تغییر جدید در بخش‌هایی می‌داند که اشباع شده‌اند.
ناثوانی می‌افزاید: «من فکر نمی‌کنم بتوانم شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر نسل زدی را پیدا کنم که ضرورت سرمایه‌گذاری بر فناوری اقلیمی را انکار کند، اما این تمایل میان نسل‌های مختلف متفاوت است.» به نظر او ویژگی منحصربه‌فرد نسل زد میزان توجهش به موضوع تأثیرگذاری است.
او در مصاحبه‌ای یک روز از زندگی یک سرمایه‌گذار خطرپذیر در یکی از پرجنب‌وجوش‌ترین صحنه‌های استارتاپ اروپا، یعنی لندن را ترسیم کرده است.
6 صبح و شروع یک روز کاری
ناثوانی معمولاً بین ساعت پنج و شش صبح بیدار می‌شود و خودش را برای روز آماده می‌کند. او از طریق هشدارهای گوگل که آنها را برای پیگیری بخش‌های مورد علاقه‌اش تنظیم کرده، موضوعات را مرور می‌کند و روزنامه فایننشال تایمز را به‌سرعت و همان ابتدای روز بررسی می‌کند. او در ساعت 7:30 صبح به ایستگاه قطار می‌رود تا به قطار ساعت 7:30 پل لندن برسد و بتواند کار خود را در منطقه شوردیچ (Shoreditch) آغاز کند.
9 صبح؛ کار‌کردن روی پادکست
ناثوانی برنامه روزانه خود را در محل کارش مشخص می‌کند. او به‌عنوان همکار تابستانی سوشال ایمپکت کاپیتال با چند سرمایه‌گذار و یک بنیان‌گذار صحبت کرده و همچنین برای صبحانه یک کاسه فرنی درست می‌کند و می‌خورد. او سپس روی پادکست خود کار می‌کند.
هدف این پادکست دسترسی بیشتر جوانان به سرمایه‌گذاری است. او همچنین با چند تن از شرکا و هم‌بنیان‌گذارانش درباره کاهش شفافیت صنعت سرمایه‌گذاری خطرپذیر و نقش شرکت‌های خطرپذیر نسل زد در تأمین مالی جایگزین صحبت می‌کند. وی اعتقاد دارد که این کار یک راه جالب برای ساخت برند شخصی‌اش و یک پروژه سرگرم‌کننده است.
10:30 قبل از ظهر و صحبت درباره اسکوترهای برقی
ناثوانی با چند سرمایه‌گذار و بنیان‌گذار برای ایجاد زیرساخت اسکوترهای برقی تماس می‌گیرد. او می‌گوید در هفته با چند بنیان‌گذار صحبت می‌کند؛ «معمولاً یک بنیان‌گذار با من تماس می‌گیرد و عموماً در زمینه فناوری اقلیمی گفت‌و‌گو می‌کند؛ یا اینکه من با چند نفر تماس می‌گیرم.» او همچنین مشتاق گسترش شبکه فناوری حقوقی خود است و به همین دلیل با بنیان‌گذاران صنعت سرمایه‌گذاران خطرپذیر که با او همکاری دارند، تماس می‌گیرد.
او بیشتر صبح را روی گزارشی درباره سوشال ایمپکت کاپیتال کار و داده‌های پورتفولیو و تحقیقات اولیه برای اولین گزارش صندوق را بررسی می‌کند. این گزارش به بررسی تأثیر شرکت‌های پورتفولیو آنها در بخش‌هایی مثل فناوری اقلیمی می‌پردازد.
او همچنین اشاره می‌کند که بخش سرمایه‌گذاری در ESG (سرمایه‌گذاری محیط زیستی، اجتماعی و حکمروایی) در حال رشد بسیار زیادی است. او تأکید دارد: «نشان‌دادن کاری که ما انجام میدهیم، اهمیت زیادی دارد.» از این رو بخشی از وقتش به همین کار اختصاص دارد.
یک بعدازظهر و یک جلسه کاری
ناثوانی به کاونت گاردن می‌رود تا با یک سرمایه‌گذار که قرار است از شرکت‌های بعدی‌شان حمایت کند، قهوه‌ای بنوشد. او می‌گوید تعامل حضوری با سرمایه‌گذاران خطرپذیر راه مفیدی برای حفظ روابط در شبکه کاری است. ناثوانی درباره این دیدار می‌گوید که این سرمایه‌گذار در حرفه خود خیلی بیشتر پیش رفته بود و صحبت‌کردن با او درباره نحوه سرمایه‌گذاری در استارتاپها جالب است.
2:30 بعدازظهر و چند مبحث دیگر
ناثوانی از زمان پس از ناهار خود در جهت انجام کارهای بیشتر برای سوشال ایمپکت کاپیتال و بررسی ایمیل‌های خوانده‌نشده خود استفاده می‌کند.
او در اواخر روز کاری، یک ساعتی را صرف برنامه‌ریزی برای کاتالیسم کاپیتال می‌کند. این سندیکا حاصل علاقه او به قانون و سرمایه‌گذاری است. او می‌گوید تمایل بسیار زیاد سرمایه‌گذاران به فین‌تک را دیده و پس از صحبت با سرمایه‌گذاران متوجه شده که آنها متوجه مقیاس‌پذیری شرکت‌های فناوری حوزه حقوق نیستند.
به گفته او، بسیاری از شرکت‌هایی که واقعاً خوب عمل کرده‌اند، سرمایه‌گذاری‌هایشان در مراحل اولیه به دست سندیکاهای فرشته تأمین مالی شده است. او می‌گوید مانع کلیدی در راه‌اندازی سندیکاها، یافتن بنیان‌گذاران و سرمایه‌گذاران بوده، زیرا مردم معمولاً محتاطانه رفتار می‌کنند.
او همچنین اعتراف می‌کند که درباره راه‌اندازی سندیکا بسیار نگران بوده، زیرا پست‌کردن مطلب در رسانه‌های اجتماعی مسئولیت‌آور است. او می‌گوید: «من متوجه شدم ما نمی‌توانیم کارها را یک‌شبه انجام دهیم. این کار با آزمون و خطا همراه است، زیرا هنوز نمی‌دانیم که چشم‌انداز فناوری حقوقی اروپا چه خواهد بود.»
5:45 بعدازظهر و برگشتن به خانه
پس از پایان کار، به ایستگاه پل لندن بازمی‌گردد. ساعت 19:15 به خانه می‌رسد که با معیارهای او نسبتاً زود است. او می‌گوید که در بیشتر شب‌های ماه‌های گذشته مهمانی‌های تابستانی سرمایه‌گذاران خطرپذیر برگزار می‌شد.
او درباره این مهمانی‌ها می‌گوید که ملاقات با افراد دیگر اکوسیستم بسیار خوب است؛ به‌ویژه برای فردی مثل او که می‌تواند از این فرصت برای شبکه‌سازی استفاده کند. ناثوانی تأکید می‌کند که گردهمایی‌هایی که سرمایه‌گذاران جوان برگزار می‌کنند، آرامش‌بخش است. در مقابل وقتی با سرمایه‌گذاران مسن صحبت می‌کنید، معمولاً مرعوب می‌شوید!
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/kjh3
