کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپ‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان و دیگر کسب‌وکارها کوچک و بزرگی که در بخش‌های مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخش‌های اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانه‌ای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
یازدهمین دوره ماراتن برنامه‌نویسی تلفن همراه در محل صندوق نوآوری کشور برگزار شد. این مسابقات از سال ۱۳۹۲ هرساله با حمایت صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود. به گفته محمدعلی روزی‌طلب، امسال حدود ۲۰۰ نفر در قالب ۸۳ تیم در ماراتن برنامه‌نویسی تلفن همراه شرکت کرده‌اند.
روزی‌طلب همچنین بیان کرد که ماراتن برنامه‌نویسی تلفن همراه هرساله با برخی از شرکت‌ها و سازمان‌ها به‌عنوان حامی برنامه وارد همکاری می‌شود. کار اصلی حامیان، شناسایی و ارائه پیشنهاد کار به استعدادهای برنامه‌نویسی است.
حامیان امسال، شرکت‌کنندگان ماراتن سال‌های پیش بودند
محمدعلی روزی‌طلب، دبیر اجرایی مسابقات ماراتن برنامه‌نویسی تلفن همراه و مدیر گروه شریف آی‌سی‌تی در گفت‌وگوی خود با «کارنگ» درباره مسابقه توضیح داد: «امسال ۸۳ تیم شرکت کرده‌اند که طی ۴۸ ساعت با یکدیگر رقابت می‌کنند. ۱۰ تیم برتر به مرحله بالاتر صعود می‌کنند و هر کدام از تیم‌ها در این مرحله باید در زمان یک ربع بتوانند اپلیکیشن نوشته‌شده خود را معرفی کنند و در نهایت چند تیم به‌عنوان برترین‌ها انتخاب می‌شوند.»
او در پاسخ به این سؤال که آیا اپلیکیشن‌های نوشته‌شده توسط شرکت‌کنندگان، مورد استفاده قرار می‌گیرند یا نه، توضیح داد: «قطعاً. در طول سال‌های گذشته بسیاری از تیم‌های شرکت‌کننده تبدیل به استارتاپ شده‌اند و اکنون جزو شرکت‌های بسیار خوب هستند. برای مثال می‌توان به گروه «فیبز» اشاره کرد که البته همراه استارتاپ خود از کشور مهاجرت کردند. بسیاری از شرکت‌کنندگان هم جذب شرکت‌ها می‌شوند. برای مثال در همین مسابقه اخیر، شرکت‌کنندگانی که دوره‌های پیشین حضور داشتند، اکنون به‌عنوان نماینده حامیان این مسابقه حضور دارند.»
ماراتن برنامه‌نویسی تلفن همراه؛ فرصتی برای جذب نیرو
احسان احسانی‌مقدم، دبیر علمی مسابقات برنامه‌نویسی تلفن همراه هدف از برگزاری این مسابقه را معرفی استعدادها به شرکت‌های بزرگ عنوان کرد و گفت: «هدف اصلی برگزاری این انتخابات، شناسایی استعدادهای برتر برنامه‌نویسی است تا بتوانیم این افراد را وارد بازار کار کنیم.»
او در ادامه بیان کرد: «۸۳ تیم در این رویداد شرکت کرده‌اند که حدود ۲۰۰ نفر هستند. البته تعداد شرکت‌کنندگان بسیار بیشتر بود و بعد از گلچین شدن این تعداد باقی ماندند. در فرایند این مسابقه تعدادی از نخبگان برنامه‌نویسی را به شرکت‌های اسپانسر معرفی می‌کنیم و همین‌طور برعکس. اتفاق مهم در این میان، گرد‌هم‌‌آوری اجتماعی از برنامه‌نویسان است. از سوی دیگر شرکت‌ها برای پیاده‌سازی ایده‌های خود نیازمند افراد مستعدی هستند که می‌توانند در خلال این برنامه با این افراد آشنا شوند و در آینده با یکدیگر همکاری کنند.»
ایجاد همکاری بین استعدادهای برنامه‌نویسی شرکت‌ها
احسانی‌مقدم افزود: «دانشجویان و افراد کم‌تجربه در حوزه نرم‌افزار نیز با شرکت در این مسابقه می‌توانند با فعالان باسابقه صنعت و کسبوکارهای مرتبط آشنا شوند. مجموع این شناخت‌ها باعث می‌شود شرکت‌هایی که به دنبال تیم یا استارتاپ مورد نیاز خود هستند به اهداف خود برسند. از سوی دیگر شرکت‌کننده‌ها، چه در سطح جونیور و چه در سطح سنیور، با شرکت‌های معتبر آشنا می‌شوند و چالش‌های بزرگ این صنعت را شناسایی می‌کنند.
نفرات اول تا دهم این مسابقه گواهی‌نامه معتبر «ام‌پی‌ام» را که همان ماراتن برنامه‌نویسی موبایل است، دریافت خواهند کرد؛ به عبارتی اگر فردی بعد از مسابقه اعلام کند که این گواهی‌نامه را دارد، صاحب اعتبار خوبی در این حوزه خواهد بود.»
او در ادامه گفت: «تاکنون ۱۱ دوره از مسابقات برنامه‌نویسی موبایل را برگزار کرده‌ایم. در این دوره‌ها از دانش‌‌آموزان راهنمایی تا محدوده سنی حدود ۵۰ سال در این مسابقه شرکت کرده‌اند؛ بنابراین ما در خصوص بازه سنی هیچ‌گونه محدودیتی نداریم. در خصوص بازه‌‌های تحصیلی هم باید بگویم از مقطع راهنمایی تا دکتری دانشگاه شریف در این مسابقه شرکت می‌کنند. همچنین شرکت‌کنندگان می‌توانند شاغل باشند یا نه. به طور کلی شرکت‌کنندگان در بازه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال و در مقطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد قرار دارند. همچنین رشته تحصیلی اکثر شرکت‌کنندگان مهندسی کامپیوتر یا رشته‌های مرتبط است.»
اولین نیاز برنامه‌نویسان، آرامش و ثبات است
احسانی‌مقدم درباره مسئله مهاجرت که اتفاقاً در بین برنامه‌نویسان آمار بالایی هم دارد، گفت: «مهاجرت اتفاق بدی نیست، اما می‌تواند بد شود. مهندسی نرم‌افزار امروزه در دنیا از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است؛ به نحوی که تقریباً تمام اتفاقات به نوعی به این موضوع مرتبط هستند. از سوی دیگر ایران در این حوزه زمینه رشد بسیار زیادی دارد و بنابراین جای بسیار زیادی برای ایده‌پردازی بزرگ‌شدن شرکت‌ها وجود دارد.
برخی از برنامه‌نویسانی که از کشور می‌روند، بازمی‌گردند و برخی دیگر می‌مانند که در هر دو صورت باز هم اتفاق بدی نمی‌افتد. در واقع ارتباطی که بین برنامه‌نویسان خارجی و داخلی با این فرایند پیش می‌آید فرایند بدی نیست.»
احسانی‌مقدم شرایطی که یک برنامه‌نویس را در کشور نگه می‌دارد، این‌گونه توصیف کرد: «برای کار در ایران و ماندن در کشور باید شرایطی وجود داشته باشد. برای مثال هنگامی که تمام وسایل مورد نظر برای کار یک برنامه‌نویس تنها یک لپ‌تاپ و اینترنت خوب است، اما لپ‌تاپ بسیار گران است و اینترنت هم هر لحظه قطعی دارد، پس احتمال اینکه برنامه‌نویس در ایران بماند و علمش را در این کشور نگه دارد تا اینکه به بازار بزرگ جهانی وارد شود بسیار کم‌تر می‌شود.»
او در ادامه افزود: «برنامه‌نویسان برای کدنویسی نیاز به آرامش دارند؛ پس نمی‌توان هر لحظه قانون تازه‌ای تصویب کرد و انتظار داشت یک سیستم کاری آسیب نبیند. برنامه‌نویس برای فعالیت به شرایطی بدون دغدغه و توآم با آرامش نیاز دارد. برای مثال اینترنت خوبی داشته باشد تا برای هر فعالیت کوچکی از هر دو طرف داخلی و خارجی دچار تحریم نباشد. اگر در کشور نیازهای برنامه‌نویس‌ها مرتفع شود، اتفاقات بزرگی در کشور خواهد افتاد.»
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/2d8u