کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسب‌وکارهای نوآور ایرانی، استارتاپ‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان و دیگر کسب‌وکارها کوچک و بزرگی که در بخش‌های مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخش‌های اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانه‌ای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
نشریه فناوری فیوچر توسط شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر اندریسن هوروویتز در ژوئن سال ۲۰۲۱ راه‌اندازی شد. هدف از راه‌اندازی این نشریه کنار‌زدن رسانه‌های قدیمی و ایجاد صدایی جدیدی برای رساندن پیام‌های دنیای فناوری به مخاطبان بود. این نشریه کار خود را با یک اسم مینیمالیستی و در عین حال پربار و آدرس وب‌سایت Future.com آغاز کرد.
اندریسن هوروویتز در نشریه خود مدیرانی از شرکت‌های منلو پارک، کارشناسان خارجی و سردبیران معروف استخدام کرد تا بتواند نشریه و مقالاتی را در مورد فناوری و آینده این حوزه منتشر کنند. مارگیت ون ماچرز، یکی از شرکای عملیاتی اندریسن هوروویتز، در زمان تأسیس نشریه در گفت‌وگویی تأکید کرد: «ما در این نشریه می‌خواهیم با عینک خوش‌بینی به فناوری و آینده آن بنگریم.»
وقتی آینده راکد می شود
در آن زمان بسیاری از نشریات و روزنامه‌نگاران به فیوچر و آینده آن امیدوار بودند، به طوری که مجله نیویورکر نیز تأسیس نشریه فیوچر را فرصتی برای معرفی اصطلاحات، ایدئولوژی‌ها، چارچوب‌ها و راه‌های جدید به فعالان حوزه فناوری و کمک به مفهوم‌سازی در حوزه فناوری می‌دانست.
روزنامه‌نگار دیگری به نام اریک هم در این‌باره اظهار کرد: «راه‌اندازی فیوچر، بخشی از یک استراتژی است که دستاوردهای چشم‌گیری برای آینده رسانه‌ها و صنعت سرمایه‌گذاری خطرپذیر دارد.»
اما بعد از یک سال و نیم به نظر می‌رسد که فیوچر همچون آب راکد از حرکت و پویایی باز ایستاده است. این نشریه ماه‌هاست که مقاله جدیدی منتشر نکرده و اکثر کارکنان آن هم تحریریه را ترک کرده‌اند و خبرنامه ایمیلی آن آپدیت نشده است. حتی یک منبع آگاه به استراتژی‌های تولید محتوای اندریسن هوروویتز گفته که وب‌سایت فیوچر در حال تعطیل‌شدن است.
عدم موفقیت فیوچر، چالش‌های اصلی را در جهت ایجاد یک برند رسانه‌ای جدید برای گفتوگوی مستقیم با مخاطبان یک کسب‌وکار نمایان می‌کند. مهم نیست چه کسی سعی در ساخت یک برند رسانه‌ای جدید دارد؛ یک شرکت بی‌نام‌ونشان یا یک شرکت بزرگ و نامدار مانند اندریسن هوروویتز.
فناوری صدایی برای خود می‌خواهد
شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر مدت‌هاست که به دنبال گفتوگوی مستقیم و بی‌واسطه با بنیان‌گذاران کسب‌وکارها بوده‌اند. در همین راستا آنها روزنامه‌نگاران باسابقه را استخدام می‌کنند، با تهیه پادکست خود را به‌عنوان رهبران فکری حوزه فناوری مطرح می‌کنند و حتی نویسندگانی را به کار می‌گیرند که از طرف و با نام آنها مطلب بنویسند. همه و همه فقط برای ایجاد رسانه و صدایی برای گفتوگوی مستقیم است.
بسیاری از مشاوران روابط عمومی و مدیران اجرایی این صنعت می‌گویند که تاریخ نشان داده این استراتژی به شرکت‌ها کمک می‌کند تا در این بازار شناخته شوند و بیشتر مورد توجه استارتاپ‌ها قرار گیرند. این هدفی است که رسانه‌های اصلی در تحقق آن عاجزند.
در سال‌های اخیر، سرمایه‌گذاران و مدیران فناوری از گزارش رسانه‌های اصلی در مورد کسب‌وکار خود بسیار ناامید شده‌اند. در واقع پوشش خبری این کسب‌وکارها، از وبلاگ‌نویسی و محتواهای مثبت به گزارش‌های خصمانه‌تر تبدیل شده است. معمولاً رسانه‌ها در این گزارش‌ها به موضوعاتی از قبیل فشار کاری روی کارمندان این شرکت‌ها، فرهنگ کاری بد و قدرت و نفوذ شرکت‌های فناوری می‌پردازند و عملاً از برخی از چهره‌های فناوری چهره واقعی‌تر از آنچه آنها در شبکه‌های اجتماعی ارائه می‌دهند، می‌سازند.
بازوی رسانه‌ای اختصاصی
در شرایط این‌چنینی، استراتژی رسانه‌ای بسیاری از شرکت‌های فناوری و سرمایه‌گذاری از بازاریابی‌های پر‌زرق‌وبرق به یک عملیات تولید محتوای اختصاصی تبدیل شده است. برای مثال آی‌وی‌پی، یکی از قدیمی‌ترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری در سیلیکون ولی، در اوایل سال جاری یک مدیر محتوا استخدام کرد.
شرکت ان‌اف‌ایکس هم در ماه اکتبر بخشی با عنوان «روایت» راه‌اندازی کرد. کوین‌بیس نیز برای ساخت مستندی در مورد بنیان‌گذار خود، برایان آرمسترانگ سفارش کار داده است. سکویا کپیتال در پیروی از رقیبان خود اخیراً برای نگارش مقالات ژورنالیستی در مورد بنیان‌گذاران شرکت پرتفوی خود سفارش کار می‌دهد.
اما این روش هم بی‌عیب و نقص نیست. همان‌طور که وقتی شرکت اف‌تی‌ایکس کارآفرین ارزهای دیجیتال سام بنکمن فرید در ماه نوامبر منحل شد و میلیاردها دلار سرمایه کاربران را بر باد داد، مقالات سکویا در مورد بنکمن با انتقاد شدید مواجه شد. در نتیجه سکویا مجبور به حذف پروفایل وی شد.
جو لونزدیل، یک سرمایه‌گذار خطرپذیر و بنیان‌گذار پالانتیر در سال ۲۰۲۰ به بنیان‌گذاران توصیه کرد: «به نیویورک تایمز محتوای رایگان ندهید. آنها از این محتوا علیه شما استفاده می‌کنند. بازوی رسانه‌ای خودتان را داشته باشید. یک سردبیر استخدام کنید و بی‌واسطه و مستقیم حرف بزنید.» فرمولی که به نظر می‌رسد حالا با تعطیلی فیوچر شکست‌خورده‌تر از همیشه به نظر می‌آید.
شرکت اندریسن هوروویتز در رویه رسانه‌سازی پیشتاز بوده است. شخصی که از استراتژی‌های بازاریابی این شرکت مطلع است، می‌گوید: «اندریسن هوروویتز برنامه محتوایی بسیار قدرتمندی دارد. در نتیجه می‌تواند به شناخته‌شدن کسب‌وکارها کمک کند.
در واقع اندریسن هوروویتز در سال ۲۰۲۱ با به‌کارگیری یک ارتش تولید محتوا و بازاریابی با قدرت بیشتری برنامه خود را در پیش گرفت. قبل از آن مقاله، ویدئو، خبرنامه، پادکست و برنامه‌هایی برای کانال‌های کابلی تولید می‌کرد، اما تصمیم گرفت یک رسانه تمام‌عیار داشته باشد. در نتیجه نشریه فیوچر در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۱ با انتشار بیش از ۲۰ مقاله در مورد طیف وسیعی از موضوعات، از اقتصاد سازنده گرفته تا توانایی کریپتو برای مختل‌کردن هالیوود راه‌اندازی شد.
تمرکز اصلی فیوچر بر فناوری و نگاه آن به این صنعت کاملاً مثبت بود. هرچند گاهی در مورد وقایع نه‌چندان مثبت این حوزه مانند مورد آتش‌سوزی‌های جنگل‌های غرب آمریکا و نحوه ایمن‌سازی آزمایشگاه‌های پزشکی هم می‌نوشت. اندریسن هوروویتز کم‌کم به یک تحریریه بزرگ و مکانی برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های استارتاپ‌های برتر تبدیل شد. فیوچر خیلی زود روی دور افتاد و هر سه یا چهار روز یک مقاله منتشر می‌کرد.
اما برخی اعتقاد دارند فیوچر نتوانست به حد انتظار مورد نظر برسد. یکی از مدیران بازاریابی در یکی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر می‌گوید: «مردم جذب برندها می‌شوند. دلیل اینکه مردم به سمت محتواهای فیوچر جذب شدند، این بود که شرکتی مثل اندریسن هوروویتز پشت آن بود.»
هرچند مارک اندریسن و بن هوروویتز، بنیان‌گذاران اندریسن هوروویتز، تقریباً هیچ‌وقت برای وب‌سایت مطلبی ننوشتند. کم‌کم خروجی سایت مورد تمسخر خبرنگاران قرار گرفت. براد استون، خبرنگار باسابقه حوزه فناوری در خبرنامه بلومبرگ در مورد فیوچر گفت: «همیشه درست کردن یک تیم بزرگ و فخرفروشی عاقبت خوشی ندارد. وب‌سایت فیوچر از نظر من یک شور زودگذر است.»
تا ماه ژوئن امسال هم به نظر می‌رسید فیوچر در مسیر درستی قرار دارد و چشم‌انداز آن مثبت بود. فیوچر در توییتر خود نوشت: «فیوچر راه‌اندازی شد تا خانه‌ای برای خلاقان، فعالان و علاقه‌مندان حوزه فناوری باشد. فیوچر اول راه است. ما تازه شروع کرده‌ایم و به قدرتی برای ساختن آینده تبدیل می‌شویم.»
و ناگهان آینده متوقف شد!
فیوچر از ۵ اکتبر دیگر مطلبی منتشر نکرده است. آخرین مطلب هم در مورد نقطه تلاقی یادگیری ماشین و زیست‌شناسی بود. آخرین تیتر اصلی آن هم در مورد ادغام اتریوم بود که در ماه جولای منتشر شد. به نظر می‌رسد بسیاری از کارکنان فیوچر، تحریریه را ترک کرده‌اند. برای مثال مگی لئونگ، سردبیر اجرایی فیوچر که سابقاً در سی‌ان‌ان سردبیر بود، املیا اسلایرز، مدیر ویراستاری فیوچر و بسیاری دیگر از کارمندان اخیراً از تحریریه رفته‌اند.
اما ظاهراً اندریسن هوروویتز از تلاش برای ساخت رسانه اختصاصی صنعت فناوری دست برنمی‌دارد. چنان که در نهم نوامبر این شرکت یک اعلامیه رسانه‌ای دیگر منتشر و در آن اعلام کرد که قصد دارد پادکست خود را دوباره راه‌اندازی کند. اندریسن هوروویتز خواهان صدای اختصاصی برای صنعت فناوری است و قرار نیست دست از تولید محتوا بردارد. فرمولی که در موفقیت آن تردید وجود دارد.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/tlx0
