تاریخ‌‌نگاری تابلوهای تبلیغاتی / تابلوهای تبلیغاتی از مصر باستان تا امروز

برخی از مردم فکر می‌کنند «پی‌تی بارنوم» موجب محبوبیت تابلوهای تبلیغاتی شده، اما آن‌گونه که باستان‌شناسان دریافته‌اند، نخستین نمونه‌های تابلوی تبلیغاتی به دست مصریان باستان ساخته شد و به نظر می‌رسد از آن برای اهداف تبلیغاتی استفاده می‌شد؛ این تابلوهای تبلیغاتی دربردارنده هیروگلیف‌هایی است که بیانگر چیرگی حاکمان مصر است.

آنگاه که «یوهانس گوتنبرگ» در سال ۱۴۴۰ دستگاه چاپ را اختراع کرد، راه برای تولید آگهی‌های کوچک، تابلوهای دستی، پوستر و گونه‌های دیگر باز شد که نخستین نمونه از تابلوی تبلیغاتی بودند.

در دهه ۱۷۹۰ لیتوگراف به وسیله «آلویس سنفلدر» اختراع شد که دستگاه نسخه‌برداری قرن هجدهم بود و بازتولید تصاویر با رنگ را ممکن کرد و اجازه داد آثار هنری بر پوسترها نقش ببندند.

این اختراع در کنار چاپ به آغاز تبلیغات برای کسب‌وکارها منجر شد. در همان حال از آنجا که قرار دادن آگهی‌های تبلیغاتی در روزنامه بسیار پرهزینه بود، بسیاری از کسب‌وکارها دست‌به‌کار چسباندن تبلیغات خود روی دیوارها و حصارها شدند؛ چراکه سریع، آسان و از همه مهم‌تر رایگان بود.

نخستین تابلوهای تبلیغاتی مناسب را «جرد بل» در دهه ۱۸۳۰ در آمریکا اختراع کرد. او می‌خواست برای یک سیرک تبلیغ کند و در نتیجه تابلوی تبلیغاتی بزرگ و رنگارنگی را در سال ۱۸۳۵ تهیه و نصب کرد. کسی که سودمندی این رسانه تبلیغاتی را دید و دنبال کرد، پی‌تی بارنوم بود.

در این زمان، آگهی‌های تبلیغاتی به شکل معمول پوسترهای بزرگی بودند که تصاویری رنگارنگ را نمایش می‌‌دادند که ویژگی‌های سیرک‌ها و نمایش‌های آینده را نشان می‌دادند.

* میانه و اواخر قرن نوزدهم: دهه ۱۸۶۰ شاهد تغییرات مختلف در تابلوی تبلیغاتی بودیم. کسب‌وکارها می‌توانستند فضای بیرونی را برای تبلیغات خود بخرند و به‌زودی تبلیغ‌کنندگان تابلوهای تبلیغاتی مختلف را راه‌اندازی و با شکل‌ها و کارهای خلاقانه آنها را آزمودند. نخستین قرارداد اجاره تابلوی تبلیغاتی در سال ۱۸۶۷ ثبت شد. در پایان قرن نوزدهم قالب مناسب تابلوهای تبلیغاتی تعریف شد و محبوبیت آنها افزایش یافت.

تابلوهای تبلیغاتی در چهار دهه پایان قرن نوزدهم بیش از پیش محبوب شدند که موجب ایجاد انجمن‌های مختلف شد. یکی از این سازمان‌ها انجمن بین‌المللی پوسترهای تبلیغاتی آمریکای شمالی بود که در سال ۱۸۷۲ در سنت‌لوئیس تشکیل شد.

سه سال پس از آن میشیگان نخستین انجمن تبلیغات فضای باز ایالت را بر پایه توجه به مقررات‌گذاری و بازاریابی شکل داد، سپس ایندیانا، نیویورک، مینه‌سوتا، اوهایو و ویسکانسین همین راه را دنبال کردند.

نمایشگاه سال ۱۸۸۹ پاریس نخستین تابلوی تبلیغاتی ۲۴صفحه‌ای را معرفی کرد که به قالب استانداردی برای تابلوهای تبلیغاتی در همه جا تبدیل شد. معرفی قالب جدید به ایجاد آموزشگاه‌های هنر پوستر در انگلستان، اتریش و آلمان انجامید و موجب آغاز گسترش این صنعت در کشورهای دیگر جهان از جمله بریتانیا شد.

سپس در سال ۱۸۹۱ انجمن بین‌المللی پوسترهای تبلیغاتی، انجمن‌های وابسته ایالتی و شمار فزاینده‌ای از تولیدکنندگان دست‌به‌کار تشکیل انجمن اختصاصی پوسترهای تبلیغاتی ایالات متحده و کانادا در شیکاگو شدند؛ البته نام آن بعدها به انجمن تبلیغات در فضای باز آمریکا (OAAA) تغییر یافت. هدف این انجمن افزایش فهم درباره پوستر در جایگاه رسانه، ایجاد هماهنگی در خدماتی که از سوی شرکت‌های عضو ارائه می‌شود و رسیدگی به نگرانی‌های اخلاقی نخستین رهبران صنعت بود.

* قرن بیستم: ایجاد یک ساختار استاندارد در قرن بیستم موجب رونق کارزارهای تبلیغاتی شد. شرکت‌های بزرگی مانند Palmolive، Kellogg و کوکاکولا تولید انبوه تابلوهای تبلیغاتی را به‌عنوان بخشی از برنامه‌های بازاریابی ملی خود آغاز کردند. تا سال ۱۹۱۲ بیشتر شهرها و مناطق شهری آمریکا دارای تبلیغات در فضای باز بودند.

در سال ۱۹۱۳ کمیته‌ای آموزشی ایجاد شد که اعضا را تشویق به بخشیدن مبالغی برای تبلیغات خدمات عمومی می‌کرد. شیوه پر کردن «تابلوهای باز» با پیام‌های مربوط به خدمات عمومی که مواردی از جنگ تا اطلاعات بهداشت عمومی را دربر می‌گرفت، تا‌به‌امروز ادامه داشته است. این روند در بریتانیا در دوران اخیر شامل تبلیغ برای NHS و بهداشت عمومی در دوره همه‌گیری کووید ۱۹ می‌شود.

در میانه دهه ۲۰ نخستین شرکت تبلیغات فضای باز در بورس نیویورک ثبت شد، در حالی که شرکت تبلیغات در فضای باز موسوم به «Outdoor Advertising, Inc.» برای ترویج تبلیغات در فضای باز در سال ۱۹۳۱ ایجاد شد و پس از چندی با OAAA ادغام شد.

در همان سال کارزار کوکاکولا برای کریسمس روی تابلوهای تبلیغاتی چیزی را به نمایش گذاشت که به تفسیر معاصر بابانوئل تبدیل شد. پس از آن OAAA در سال ۱۹۴۲ جایزه‌ای در زمینه تابلوهای تبلیغاتی به نام OBIE را معرفی کرد که طرح شرکت کوکاکولا به نام «بله دختر» نخستین جایزه آن را دریافت کرد.

همزمان با پیشرفت، رواج و به‌صرفه‌شدن سفر و حمل‌ونقل در دوران مدرنیسم زیرساخت‌های جاده‌ای نیز پیشرفت کردند. ایجاد شبکه بزرگراه بین‌ایالتی به موفقیت بیشتر تابلوهای تبلیغاتی منجر شد و تمرکز این صنعت را به سمت جاده‌ها برد. شبکه بزرگراه‌های بین‌ایالتی که ایالت‌های مختلف آمریکا را به یکدیگر پیوند می‌زند، معدن طلایی فرصت‌ نمایش تابلوهای تبلیغاتی شد.

تا دهه ۱۹۶۰ محدودیت‌هایی درباره اندازه، فاصله قرارگیری و طراحی تابلوهای تبلیغاتی وجود نداشت، اما وضعیت در سال ۱۹۶۵ بر پایه قانون زیباسازی بزرگراه‌ها تغییر کرد.

این قانون تابلوهای تبلیغاتی را به مناطق تجاری و صنعتی محدود کرد و ایالت‌ها را به تعیین اندازه، نور و فاصله استاندارد واداشت. در حالی که برخی در صنعت تبلیغات این کار را به معنای پایان تابلوهای تبلیغاتی می‌دانستند، اما طرح‌های تابلوهای تبلیغاتی خود را با مقررات جدید سازگار کردند.

شیوه‌های آمریکایی تبلیغات مانند تابلوهای بزرگ تبلیغاتی در طول دوره مدرنیسم و دوران پس از جنگ جهانی دوم در اروپا رواج یافت. در دهه ۱۹۷۰، شرکت British Posters Limited ایجاد شد که به‌دنبال پاسداشت منافع صاحبان و کارکنان رسانه بود. اگرچه آنها در سال ۱۹۸۲ به کارشان پایان دادند، اما موجب هدایت برخی کارکنان به سوی خرید تخصصی در این حوزه شدند.

در سال ۲۰۱۱ صنعت تابلوهای تبلیغاتی یکصدوبیستمین سالگرد تأسیس OAAA را جشن گرفت. تابلوهای تبلیغاتی با روش‌های خلاقانه و چشم‌نواز برای نمایش کارزارهای تبلیغاتی در سراسر جهان به پیشرفت خود ادامه داده و امروز تابلوهای تبلیغاتی ۶۶ درصد از بازار تبلیغات «خارج از خانه» را شکل می‌دهد و با تبلیغات پویاتر و تابلوهای تبلیغاتی دیجیتال پیشرفت کرده و با زمان سازگار شده است.