اکثر مردم با گپ رزومه آشنا هستند. ده‌ها سال است که کاندیداهای شغلی سعی کرده‌اند از تحویل رزومه با فاصله زمانی زیاد بین مشاغل خودداری کنند. مرسوم این بوده که اگر رزومه شما نشان دهد بین مشاغل چند ماه یا سال فاصله وجود دارد، شرکت‌ها شما را استخدام نمی‌کنند.
بنابراین نامزدها اغلب سعی می‌کنند تاریخ‌ها را تغییر دهند یا این شکاف‌ها را با برنامه‌های متفاوتی پر کنند. مدیران استخدام نگران این هستند که شکاف‌ها نشان دهند مهارت‌های کاندیدا قدیمی شده یا در دانش فنی خود شکاف‌هایی دارد که روند پیشرفت را کند می‌کند.
اما اکنون پس از دهه‌ها نگرانی استخدام‌شوندگان در مورد فضای خالی رزومه‌هایشان، نسل زد در حال تغییر‌دادن این روند است. افراد جوانی که وارد عرصه کار می‌شوند، نگرش جدیدی را در مورد موضوعات مختلف کاری مطرح می‌کنند و شکاف رزومه‌ای که مدت‌ها مورد تحقیر قرار گرفته، از این قاعده مستثنی نیست. یک نظرسنجی از شرکت استخدام‌کننده اپلاید نشان داد که ۴۷ درصد از نسل زد بریتانیا که مسن‌ترین آنها ۲۵ ساله هستند، در مقایسه با ۳۳ درصد از کارگران در کل بریتانیا، شش ماه یا بیشتر فاصله شغلی تجربه کرده‌اند.
واضح است که نسل زد فکر نمی‌کند فرصت برای رشد شخصی باید به شکاف سنتی‌تر در سال قبل یا بعد از کالج محدود شود. آنها فکر می‌کنند که شرکت‌ها نباید کارمندانی را که انتخاب کرده‌اند یا مجبور شده‌اند برای مدتی از حرفه خود فاصله بگیرند، جریمه کنند. بسیاری از نسل زدی‌ها استدلال می‌کنند که وقفه‌های شغلی مثبت است و کارفرمایان را وادار می‌کنند تا در ایده‌های قبلی خود درباره شکاف رزومه تجدید نظر کنند.
شکاف آزاردهنده رزومه
در حالی که کاندیداهای شغلی سال‌ها روی شکاف‌های رزومه‌شان تأکید کرده‌اند، وقفه در مسیر طولانی یک شغل غیرمعمول نیست. یک نظرسنجی لینکدین نشان داد که ۶۲ درصد از کارمندان در مقطعی از شغل خود فاصله گرفته‌اند. تحقیقات در سال ۲۰۱۰ نشان داد که این تعداد از دهه ۱۹۷۰، ۱۴ برابر شده است.
نظرسنجی اپلاید نشان داد که مراقبت از کودکان رایج‌ترین دلیل شکاف شغلی است؛ ۳۸ درصد از زنان و ۱۱ درصد از مردان گفته‌اند که دلیل دوری‌شان از فضای کار همین بوده است. از هر پنج پاسخ‌دهنده، یک نفر سلامت روانی یا جسمی را به‌عنوان دلیل فاصله‌گرفتن از شغل ذکر کرد و کمتر از یک‌سوم به دلیل اخراج یا مراقبت از یک دوست یا خویشاوند از حرفه خود فاصله گرفته‌اند.
با وجود دلایل مختلف و اغلب نجیبانه افراد در رزومه کاری، بسیاری از شرکت‌ها هنوز افراد را به خاطر آنها جریمه می‌کنند. تحقیقات اخیر توسط «رزومه گو» – یک سرویس مشاوره رزومه – نشان می‌دهد متقاضیانی که در رزومه خود خللی دارند، به‌طور متوسط ۴۵ درصد کمتر از متقاضیان مشابه بدون آن مسئله به مصاحبه دعوت می‌شوند. بیش از نیمی از افرادی که اپلاید مورد بررسی قرار داده، گفته‌اند اگر مجبور نباشند شکافی را با کارفرمایان به اشتراک بگذارند، نسبت به درخواست شغل اعتمادبه‌نفس بیشتری خواهند داشت.
این سوگیری‌ها می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر چشم‌انداز زندگی طولانی‌مدت فرد داشته باشد. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۰ توسط محققان دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل انجام شد، نشان داد کارمندانی که بیشترین شکاف شغلی را دارند تا ۴۰ درصد دستمزد کمتری را در مقایسه با کارگران بدون شکاف تجربه کرده‌اند.
این مطالعه همچنین نشان داد احتمال اینکه زنان، مردان آفریقایی‌تبار، آنهایی که تحصیلات کمتری دارند و آنها که تا سن ۲۲ سالگی در فقر زندگی می‌کردند، در طول زندگی‌شان شکاف‌های رزومه‌ای تجربه کنند و در نتیجه دستمزدهای پایین‌تری داشته باشند، بیشتر است.
برد توماس، مدیر بازرگانی شرکت استخدامی «اورنج کوآرتر» می‌گوید: «اگر فردی در ۲۰ سالگی مرخصی بگیرد، بسیاری از کارفرمایان فکر می‌کنند زمانی را که باید صرف ساختن حرفه خود بکند، از دست می‌دهد. پس ممکن است به‌عنوان فردی که حرفه خود را خیلی جدی نمی‌گیرد، دیده شود.»
مقالات بسیاری وجود دارد که به مردم آموزش می‌دهد چگونه شکاف‌های موجود در رزومه خود را پنهان کنند. برخی به متقاضیان پیشنهاد می‌دهند از سبک یا قالب رزومه‌ای استفاده کنند که شکاف را کمتر آشکار می‌کند یا کار مشاوره‌ای را برای تقویت رزومه خود اضافه کنند.
خیاتی ساندارام، مدیرعامل اپلاید کمپینی را رهبری می‌کند که از کارفرمایان می‌خواهد تا رزومه‌هایی را بخواهند که با نشان‌دادن دوره تصدی نامزد در هر نقش، به جای تاریخ‌های خاص، سوگیری شکاف شغلی را محدود کند. او این تعصب را به نگاه بسیار محدود کارفرمایان در ۷۰ سال گذشته نسبت می‌دهد. وی می‌افزاید: «نیازهای سازمان‌ها در حال تغییر است، جامعه در حال تغییر است و خواسته‌های نسل‌های جوان نیز در حال تغییر است.»
دوره بیکاری زمانی برای شروع دوباره است
شولا وست، ۲۲ ساله، در شروع کار خود یک سال استراحت کرد و اکنون از طریق حساب تیک‌تاکش به سایر جوانان مشاوره می‌دهد. وست می‌گوید: «من واقعاً نمی‌دانستم می‌خواهم چه کار کنم.» وست به جای اینکه بلافاصله پس از کالج وارد شغلی شود که ممکن است آن را دوست نداشته باشد و وقت و انرژی خود را هدر دهد، شکاف شغلی را انتخاب کرد تا زمان لازم برای تحقیق، شبکه‌سازی، رفتن به رویدادها و یافتن درک درست از شغل مورد علاقه‌اش داشته باشد.
از زمان شروع همه‌گیری، کارفرمایان بیشتری متوجه شده‌اند که غیبت طولانی‌مدت از محل کار لزوماً به این معنی نیست که یک کاندیدا فاقد مهارت یا صلاحیت است. در داده‌های لینکدین از سال ۲۰۲۱، ۷۹ درصد از مدیران استخدام گفته‌اند مشکلی با استخدام نامزدی که در رزومه‌اش خلأ وجود دارد، ندارند
وست می‌گوید: «تعطیلات من صرف نشستن در خانه و تماشای تلویزیون نشد، بلکه تلاش می‌کردم تا بفهمم چه چیزی برایم مناسب است. به این معنی که دوره‌ها و طرح‌های آموزشی مختلف را امتحان کنم، کارآموزی دو هفته‌ای انجام دهم، با افراد آن صنعت، خانواده و دوستان صحبت کنم و… . من دائماً به این فکر می‌کردم که می‌خواهم چه کاری انجام دهم و خودم را برای آن موقعیت ارتقا دادم. زمانی که برای شغلی درخواست دادم، به اندازه کافی مهارت داشتم تا اثبات کنم مناسب آن شغل هستم.»
سایر جوانان نیز مسیر مشابهی را در پیش می‌گیرند و پیش از ورود به فضای کار، گزینه‌های شغلی را بررسی می‌کنند. ساندارام می‌گوید ۷۰ درصد از کارمندان جوان در نظرسنجی کاربردی گفته‌اند که معتقدند یک وقفه سه ساله بعد از کالج قبل از پیوستن به نیروی کار، آنها را برای تصاحب شغلی بهتر آماده می‌کند.
این نوع شکاف‌ها مزایای بسیاری دارند؛ در یک نظرسنجی لینکدین، ۶۹ درصد از افرادی که از حرفه خود فاصله گرفته‌اند، گفته‌اند که زمان دوری به آنها کمک کرده تا دیدگاه خود را پیدا کنند؛ ۶۸ درصد گفته‌اند که استراحت بر رفاه آنها تأثیر مثبت دارد.
وست می‌گوید: «شکاف شغلی فقط به معنای شکست در یک شغل نیست، بلکه می‌تواند به معنای شروع ساخت محتوا در تیک‌تاک یا شروع ارتقای مهارت خود در یک حرفه دیگر باشد. نسل ما از ریسک‌کردن و انجام کاری که باید انجام شود، نمی‌ترسد. گاهی ممکن است برای نسل‌های دیگر منطقی نباشد، اما ما می‌دانیم که می‌خواهیم به کجا برویم و حاضریم برای رسیدن به آن خطر کنیم.»
ممکن است این تغییر نگرش در حال شکل‌گیری باشد. از زمان شروع همه‌گیری، کارفرمایان بیشتری متوجه شده‌اند که غیبت طولانی‌مدت از محل کار لزوماً به این معنی نیست که یک کاندیدا فاقد مهارت یا صلاحیت است. در داده‌های لینکدین از سال ۲۰۲۱، ۷۹ درصد از مدیران استخدام گفته‌اند مشکلی با استخدام نامزدی که در رزومه‌اش خلأ وجود دارد، ندارند. اما با ضعیف‌تر‌شدن اقتصاد و نامطمئن‌تر‌شدن بازار کار، مشخص نیست آیا این گشودگی به روی نامزدهای دارای شکاف در رزومه، شروع یک پارادایم جدید خواهد بود یا خیر.
نگرش جدید نسبت به کار
هسته اصلی تمایل نسل زد برای وقفه در حرفه خود، تغییر در نحوه نگاه آنها به ماهیت کار است. بیزاری از شکاف‌های شغلی متکی بر این فرض است که نسل‌های قدیمی‌تر از آن حمایت می‌کنند؛ ما باید به جای کار در کنار زندگی، زندگی را با کار تطبیق دهیم.
این دیدگاه بقایای روشی است که جهان در دهه‌های گذشته بر اساس آن کار می‌کرد، اما این واقعیت دنیایی نیست که اکنون در آن زندگی می‌کنیم؛ جایی که کارمندان با اطمینان در برابر کارفرمایانی که می‌خواهند آنها را خرد کنند، می‌ایستند. ساندارام می‌گوید: «بین آنچه برای کارفرمایان ارزش به حساب می‌آید و ارزش‌های نسل جدید، یک گسست آشکار وجود دارد.»
هنگامی که جک رایلی ۲۲ ساله، در سال ۲۰۲۰ از کالج فارغ‌التحصیل شد، از قبل شغلی به‌عنوان کارآموز مدیریت استراحتگاه در فلوریدا داشت. اما همه‌گیری به‌سرعت این برنامه‌ها را مختل کرد و گزینه‌های شغلی کمی باقی گذاشت. او پس از دو سال کارش را ترک کرد و تصمیم گرفت به مدت پنج ماه به سراسر اروپا سفر کند.
رایلی می‌گوید: «من شغلم را دوست نداشتم. می‌دانستم که می‌خواهم فروشندگی کنم، اما به چیزی که می‌فروختم، علاقه‌ای نداشتم. پس انداز داشتم، بنابراین فکر کردم چرا که نه؟ همه در مورد سفر در جوانی صحبت می‌کنند، اما بیشتر مردم این کار را نمی‌کنند، زیرا از عواقب آن می‌ترسند.»
رایلی اکنون از اروپا بازگشته و مجبور شده یک شغل فصلی در UPS بگیرد، زیرا افراد زیادی در نزدیکی کریسمس برای موقعیت‌های تمام‌وقت استخدام نمی‌کنند. اما او نگران این موضوع نیست که زمان دوری از کار چه تأثیری روی فرصت‌های شغلی‌اش خواهد داشت. او می‌گوید: «اگر رئیسی وجود داشته باشد که متوجه نشود چرا من این کار را کردم، به هر حال نمی‌خواهم برای او کار کنم.»
سایر نسل زدی‌ها نیز با ایده‌های قوی در مورد نقش کار در زندگی خود وارد محل کار می‌شوند. نظرسنجی‌ها نشان داده‌اند که احتمال ترک کار نسل زد در صورت نارضایتی از محل کار، بیشتر از نسل‌های دیگر است. ۷۴ درصد از کارمندان نسل میلنیال و نسل زد گزارش داده‌اند که احتمالاً در یک سال آینده به دلیل کمبود فرصت‌های توسعه مهارت، محل کار خود را ترک می‌کنند.
برای نسل زد، وضعیت اقتصاد و بازار کار بسیار متفاوت از آن چیزی است که والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌هایشان با آن روبه‌رو شده‌اند. رایلی می‌گوید: «نسل‌های قدیمی مستقیماً به نیروی کار تبدیل می‌شدند و تعداد کمی فرصت یا تمایل داشتند که از کار بیکار شوند. آنها مسئولیت‌هایی مانند ازدواج در سنین پایین‌تر داشتند.
جوانان در حال حاضر دیرتر ازدواج می‌کنند و یاد می‌گیرند که زندگی خود را قبل از ازدواج و درگیری‌های کاری شروع کنند. وعده بازنشستگی آسان در پایان دوران شغلی در انتظار نسل‌های قدیمی بود، اما بیشتر جوانان نمی‌توانند تا مدت‌ها بعد بازنشسته شوند.»
تا سال ۲۰۲۵ نسل زد حدود ۲۷ درصد از نیروی کار را تشکیل خواهند داد و اگر کارفرمایان بخواهند از این مجموعه استعداد بهره ببرند، باید به ترجیحات آنها توجه کنند. همان‌طور که ساندرام می‌گوید، ما باید در مورد توانایی‌های افراد عینی‌تر عمل کنیم و یک نامزد را صرفاً از روی یک تکه کاغذ قضاوت نکنیم.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/wasa
