مانوئل اوهانجانیانس، بنیان‌گذار ایسمینار آموزش نیروهای کارآموز را راهکاری برای چالش مهاجرت عنوان می‌کند. به اعتقاد او مهم‌ترین کسانی که از یک کسب‌وکار سهم می‌برند منابع انسانی خود آن کسب‌وکار هستند. اوهانجانیانس در گفت‌وگو با «کارنگ» از اهمیت برجسته‌سازی منابع انسانی برای هر سازمان و کسب‌وکاری گفته است.
منابع انسانی؛ مهم‌ترین ذی‌نفعان داخلی کسب‌وکارها
اوهانجانیانس درباره چرایی اهمیت دادن به منابع انسانی در کسب‌وکارها می‌گوید: «مهم‌ترین ذی‌نفع داخلی هر کسب‌وکاری منابع انسانی آن هستند. برنامه‌هایی که برای این حوزه در فرایند استخدام، آنبوردینگ و… درون شرکت در نظر گرفته می‌شود و انعکاس این فعالیت‌ها در شبکه‌های اجتماعی و سایر کانال‌های ارتباطی می‌تواند در تقویت برند کارفرمایی مؤثر باشد.»
او ادامه داد: «یک نمونه جالب در این زمینه که می‌توان به آن اشاره کرد، گزارش سالانه اسنپ بود. در این گزارش نیروی انسانی به‌خوبی برجسته شده و به مسائل مربوط به این حوزه پرداخته شده بود. چنین رویکردی می‌تواند به برند کارفرمایی یک مجموعه کمک زیادی کند. از سویی خود کارمندان می‌توانند در شبکه‌های اجتماعی با نوشتن تجربه‌شان از محل کار، سفیر برند کارفرمایی شرکت‌هایی باشند که در آن مشغول به کار هستند.
ما در دنیای کسب‌وکار می‌توانیم همه‌چیز را بسنجیم و حوزه منابع انسانی نیز از این قاعده جدا نیست. یکی از شاخص‌هایی که در حوزه منابع انسانی می‌تواند مورد ارزیابی قرار گیرد، مدت‌زمانی است که نیروی کار در حال همکاری با یک مجموعه است. بررسی و مقایسه این شاخص با میانگینی که در یک صنعت و همچنین کسب‌وکارهای مشابه وجود دارد، می‌تواند نتایج قابل توجهی در اختیار مدیران قرار دهد.»
بنیان‌گذار ایسمینار همچنین در خصوص رضایت‌سنجی منابع انسانی گفت: «شاخص رضایت‌سنجی نیروی انسانی هم یکی از شاخص‌های مشخص و مدونی است که لازم است به‌صورت سالانه با میانگین سه‌ساله و همچنین متوسط بازار سنجیده شود. شاخص دیگری که می‌تواند در این زمینه مهم باشد NPS است. بر اساس این شاخص می‌توان سنجید که یک نیروی کار شرکت، به چه اندازه کار کردن در این مجموعه را به دیگران، اعم از دوستان و آشنایان خود توصیه می‌کند. شاخص‌های دیگری نیز وجود دارد که کسب‌وکارها می‌توانند در حوزه منابع انسانی آنها را مد نظر قرار دهند و از نتایج به‌دست‌آمده از بررسی‌های انجام‌شده در راستای تقویت برند کارفرمایی خود استفاده کنند.
همچنین شاخص‌هایی که در بالا به آن اشاره کردم و تلاش برای تقویت آنها، می‌تواند تأثیر بسزایی در نگهداشت نیروهای کار، مباحث داخلی، فرایندهای مدون و آموزش نیروی انسانی داشته باشد.»
چالش مهاجرت و راهکار مواجهه با آن
اوهانجانیانس با اشاره به موضوع مهاجرت اضافه کرد: «اگر بخواهیم نگاهی واقعی به موضوع مهاجرت داشته باشیم، کسانی که بخواهند مهاجرت کنند، این کار را انجام می‌دهند و برای شرکت‌های داخلی با توجه به افت قیمت ریال، امکان رقابت با حقوق دلاری و ارزی در کشورهای دیگر وجود ندارد. این چالش حتی برای شرکت‌های بزرگ ما مشکل‌ساز است، چه برسد به شرکت‌های کوچک و متوسط که به هیچ‌عنوان توان چنین رقابتی را ندارند. راه‌حلی که شرکت‌های داخلی می‌توانند برای این چالش در نظر بگیرند، جذب نیروهای کارآموز و جونیور و آموزش و توانمندسازی آنهاست. به‌طور طبیعی این انتظار وجود دارد که در آینده سطح تعلق این نیروها به یک مجموعه بیشتر باشد.
از سویی دیگر یکی از مزیت‌های این راهکار این است که امکان همکاری افراد با مجموعه برای زمان طولانی‌تر فراهم می‌شود. با فرض اینکه این افراد نیز بعد از توانمند شدن اقدام به مهاجرت کنند، اگر شما بتوانید یک دور تکرارشونده ایجاد کنید، در صورت مهاجرت آنها، همچنان افرادی را برای جایگزین‌کردن خواهید داشت.»
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/sbcv
