کارنگ، رسانه اقتصاد نوآوری ایران
رسانه اقتصاد نوآوری ایران

گفت‌وگو با نیما قاضی، هم‌بنیان‌گذار علی‌بابا / مهم‌ترین زیرساخت برند کارفرمایی، وضعیت اقتصادی است

بررسی زیرساخت‌های لازم برای برند کارفرمایی در گفت‌وگو با نیما قاضی، هم‌بنیان‌گذار علی‌بابا

یکی از راهکارهایی که برای چالش کمبود منابع انسانی متخصص به‌ دلیل مهاجرت نیروهای نخبه عنوان می‌شود، تقویت حوزه آموزش در شرکت‌ها و ایجاد بستری برای رشد نیروهاست تا در آینده بتوانند جایگزینی برای افراد متخصصی باشند که دیگر در ایران حضور ندارند.

«نیما قاضی»، هم‌بنیان‌گذار علی‌بابا اما باور دارد با اینکه شرکت‌ها با توجه به شرایط فعلی حوزه آموزش را جدی‌تر گرفته‌اند، اما این روند برای شرکت‌ها هزینه‌بر است و از سویی نیروهای تازه‌کار نیز پس از رشد و به دست آوردن توانایی اقدام به مهاجرت می‌کنند.


توجه به نیروی کار و وضعیت اقتصادی مناسب


نیما قاضی، هم‌بنیان‌گذار علی‌بابا با اشاره به اینکه داشتن یک برند کارفرمایی موفق نیازمند دو عامل زیرساختی شامل وضعیت اقتصادی مناسب و درک اهمیت توجه به نیروی کار است، عنوان می‌کند: «شرکتی که وضعیت اقتصادی خوبی نداشته باشد و هزینه و درآمد آن با هم نخواند، با مشکلات زیادی مانند پرداخت حقوق پرسنل، مسائل رفاهی آنان و… مواجه می‌شود و نمی‌تواند در زمینه راضی نگه‌داشتن نیروها عملکرد خوبی از خود ارائه دهد.»

او ادامه می‌دهد: «پرسنل ناراضی نیز این مشکلات و نارضایتی را در شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌کنند و در نتیجه برند کارفرمایی آن مجموعه آسیب می‌بیند. پس شرط اول برای ساخت یک برند کارفرمایی مطلوب این است که شرکت وضعیت اقتصادی خوبی داشته باشد.»

نیما قاضی درباره درک اهمیت توجه به نیروی کار توسط مدیران و صاحبان سازمان مطرح می‌کند: «در صورتی که یک شرکت از اوضاع اقتصادی مناسبی برخوردار باشد، در مرحله بعد کارفرما باید این رویکرد را در پی بگیرد که به نیروی انسانی خود بها دهد و احترام افراد و سلامتی روحی و جسمی نیروی کار برای سازمان اهمیت داشته باشد.»

به باور او اهمیت‌دادن به موضوع برند کارفرمایی سازمان از یک نگاه بلندمدت سرچشمه می‌گیرد. در نگاه کوتاه‌مدت شرکت‌ها اقدام به استخدام افرادی می‌کنند و این رویکرد را دارند که تا جای ممکن حقوق کم به نیروی خود پرداخت کنند و تا جای ممکن از حق و حقوق نیروی کار خود بزنند تا از این طریق کار با هزینه کمتری انجام شود.


شرط وفاداری نیروی کار به سازمان


قاضی تأکید می‌کند که هرچه سازمان در راستای رسیدگی به افرادی که به‌عنوان نیروی کار در آن مشغول هستند، تلاش کند، نیروی کار با وفاداری و تلاش و صداقت این هزینه را جبران خواهد کرد. در واقع می‌توان از هزینه‌ای که برای یک نیرو می‌شود، به‌عنوان سرمایه‌گذاری شرکت یاد کرد که با عملکرد نیروی کار به‌صورت چندبرابر جبران خواهد شد. یک شرکت پس از اینکه دو عامل زیرساختی مذکور را فراهم آورد، آن زمان می‌تواند در راستای معرفی این فضا به بازار کار، فعالیت‌های لازم ارتباطی و اطلاع‌رسانی اقدام کرده و از این طریق برند کارفرمایی خود را تقویت کند.

این فعال حوزه تجارت الکترونیک مهم‌ترین عامل ایجاد چالش کمبود نیروی انسانی در داخل کشور را مسئله مهاجرت عنوان می‌کند. او می‌گوید زمانی شرکت‌های داخلی برای جذب نیروهای کار با هم رقابت داشتند، اما این شرکت‌ها امروز باید در یک شرایط نابرابر با شرکت‌های خارج از ایران نیز رقابت کنند. این در حالی است که مردم به‌دلیل خستگی از شرایط اقتصادی، اجتماعی و… میل زیادی به مهاجرت پیدا کرده‌اند.

آموزش نیروها و افزایش توانمندی آنها از جمله راهکارهایی است که شرکت‌های داخلی برای مواجهه با چالش منابع انسانی متخصص در پیش گرفته‌اند. نیما قاضی درباره این راهکار عنوان می‌کند: «مسئله این است که در چنین روندی نیز هزینه‌ها برای شرکت‌ها با افزایش همراه خواهد بود. در گذشته شرکت‌ها یک هزینه برای برندینگ کارفرمایی و یک هزینه برای جذب نیرو داشتند، اما در حال حاضر دیگر آن هزینه‌ها جوابگو نیستند؛ چون متخصص‌ها رفته‌اند و کسب‌وکارها باید هزینه کنند تا افراد مستعد را در سنین پایین‌تر جذب کنند و آموزش دهند. البته همین نیروها هم وقتی آموزش می‌بینند، تجربه کسب‌ می‌کنند و نخبه می‌شوند، به محض اینکه شرایط مهاجرت برای آنها فراهم شود، از کشور می‌روند.»

او در پایان تأکید می‌کند: «هرچند تقویت برند کارفرمایی باعث می‌شود که در رقابت جذب نیرو، شرکت‌ها بتوانند دست بالاتر را داشته باشند، اما واقعیت این است که در شرایط موجود عوامل بیرونی بسیار آسیب‌زا هستند و این عوامل بیرونی باعث آسیب‌دیدن روحیه نیروهای کار می‌شود و آنها را به مهاجرت‌کردن تشویق می‌کند. در حال حاضر شرکت‌ها نیروهایشان را با چنگ و دندان حفظ می‌کنند.»

لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/kewy
نظر شما درباره موضوع

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.