افسانه‌ها و سوءبرداشت‌ها درباره دارایی‌های دیجیتال همچنان جزو مهم‌ترین تصورات از این دارایی‌هاست. با وجود گذشت بیش از یک دهه از تولد بیت‌کوین، همچنان رمزارزها به‌عنوان متهم ردیف اول پول‌شویی، کمک به تروریسم و کلاه‌برداری‌های مالی به شمار می‌روند. شاید علت این تصورات این باشد که ما انسان‌ها بیش از همه از آنچه دقیقاً نمی‌شناسیم، می‌ترسیم. ما پول نقد را به خوبی درک می‌کنیم؛ می‌توانیم لمسش کنیم و ارزش آن را بفهمیم. هر چقدر دارایی از آن شکل قابل درکش برای انسان‌ها دور می‌شود، هراس از آن و کاری که از طریق آن می‌توان کرد نیز بیشتر می‌شود.
به‌عنوان پدیده‌های نوظهور، قطعاً دارایی‌های دیجیتال می‌توانند سوژه‌های جذابی برای کلاه‌برداران باشند و نمی‌توان انکار کرد که این ابزارها، پتانسیل فریب مردم را دارند. اما اگر دقیق‌تر شویم و بدون غرق شدن در افسانه‌ها به آمار کلاه‌برداری‌ها، پول‌شویی‌ها و کمک به تروریسم نگاه کنیم، می‌توانیم درک صحیحی از نقش دارایی‌های دیجیتال در این اقدامات داشته باشیم.
هنوز هم بعد از گذشت چندین دهه از ظهور کارت‌های بانکی، شاهد دزدی از طریق این ابزارها هستیم؛ ابزارهایی که به طور رسمی از سمت حاکمیت پذیرفته شده‌اند و بانک‌ها به‌عنوان بزرگ‌ترین بازیگران مالی از آنها پشتیبانی می‌کنند. بدتر از آن هنوز هم مردم فریب سکه‌های ثامن را می‌خورند و همچنان مؤسسات مالی بدون مجوز از بانک مرکزی می‌توانند پول مردم را جذب کنند و با وعده سودهای کلان سرشان را کلاه بگذارند.
درباره پول‌شویی نیز تصور اشتباهی درباره دارایی‌های دیجیتال وجود دارد. در این‌باره احتمالاً بیش از همه، تصمیم‌گیران در لایه دولتی هستند که برداشتی آمیخته با تحریف درباره این دارایی‌ها دارند. هنوز هم بخش عمده پول‌شویی از طریق حساب‌های تودرتو و با استفاده از سیستم بانکی سنتی اتفاق می‌افتد که با وجود تلاش‌های زیاد دولت‌ها هنوز هم ریشه‌کن نشده است. گفته می‌شود سالانه بین دو تا پنج درصد تولید ناخالص جهان شسته می‌شود. این اعداد که چیزی بین ۷۸۰ تا دو هزار تریلیون دلار در سال است را دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) تخمین می‌زند.
درباره کمک به تروریسم نیز چیزهایی که گفته می‌شود از همین جنس است. حتماً دارایی‌های دیجیتال مانند هر دارایی دیگری و خصوصاً به‌عنوان پدیده‌های نوظهور می‌توانند ابزاری برای کلاه‌برداری، پول‌شویی یا کمک به تروریسم باشند اما اگر این واقعیت را در نظر نگیریم که هنوز هم پول نقد و حساب‌های بانکی مهم‌ترین نقش را در این میان دارند، در دام بزرگی می‌افتیم. دارایی‌های دیجیتال با اینکه هنوز هم به‌عنوان دارایی‌های غیرشفاف شناخته می‌شوند اما با مکانیسمی که تحت آن کار می‌کنند می‌توانند اتفاقاً شفاف‌ترین جریان انتقال را ایجاد کنند.
بنابراین خیلی مهم است که تلاش کنیم افسانه‌های موجود را از چهره دارایی‌های دیجیتال بزداییم. ما در کارخانه نوآوری رسانه راه‌کار، طی این سال‌ها تلاش کرده‌ایم با تولید محتوا، فهمی واقعی و مبتنی بر واقعیت نسبت به دارایی‌های دیجیتال ایجاد کنیم؛ خصوصاً در بین بخش‌های تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر. در این مسیر مهم‌ترین کتاب‌های تخصصی و باکیفیت‌ترین نشریه‌های تخصصی را منتشر کرده‌ایم. طی دو سال گذشته نیز با برگزاری رویداد ۹ ژانویه که هم بخش خصوصی و هم بخش حاکمیتی در آن حضور فعالی دارند، برای این مهم تلاش کرده‌ایم. امسال نیز با برگزاری سومین دوره رویداد ۹ ژانویه، امیدواریم قدمی در این مسیر برداریم.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/05ff
