کارنگ، رسانه اقتصاد نوآوری ایران
رسانه اقتصاد نوآوری ایران

هزینه سنگین فیلتر‌شدن اینستاگرام / استاد قلم‌زنی و رزین

مریم معظمی در قلم‌زنی و کار با رزین هم محصولات هنری دارد و هم هنرجو آموزش می‌دهد

هنر دنیای بیکرانی است که هربخشی از محصولات آن برای مخاطب‌های خاص خود جذاب و خواستنی است. برخی از افراد به هنر مدرن هستند و دائماً به‌دنبال محصولات جدیدی می‌گردند که تا به حال وجود نداشته است. اما برخی به دنبال کارهای هنری قدیمی هستند تا رنگ و بوی آن روزگار را تجربه کنند.

مریم معظمی، استاد قلم‌زنی و رزین است که تا کنون علاوه بر تولید محصولات خاص رزین و قلم‌زنی، شاگردان بسیاری در این حوزه پرورش داده است. معظمی متولد سال ۱۳۵۸ در اراک، در همین شهر ساکن است. او مدرک کارشناسی علوم تربیتی مدیریت آموزشی دارد و به مدت هشت سال در مدارس تدریس می‌کرده است.

همزمان با دوره‌های قلم‌زنی آشنا می‌شود. خودش می‌گوید در ساعات بین کلاس مدرسه، به کارگاه آموزشی قلم‌زنی می‌رفته و مدرک قلم‌زنی را از سازمان فنی و حرفه‌ای‌ گرفته و در این زمینه کارش را آغاز کرده است. اما پس از سال‌ها اتفاق تلخ فوت همسرش باعث می‌شود سال‌ها هیچ فعالیتی نداشته باشد.

معظمی می‌گوید بعد از مدتی هنر مرا نجات داد و مجدداً شروع به کار قلم‌زنی کرد. بعد از راه‌اندازی صفحه اینستاگرام مشتریانش نیز بیشتر شدند و کم‌کم کار رزین را نیز به محصولاتش افزود و آموزش آنلاین و حضوری رزین را نیز آغاز کرد که با استقبال بسیاری مواجه شد.

درباره کسب‌و‌کارتان توضیح می‌دهید؟

من تولیدکننده محصولات رزین و قلم‌زنی هستم و در هر دو هنر تدریس آنلاین و حضوری دارم. محصولات به‌صورت سفارشی تولید می‌شوند و طرح‌های خاص و یکتایی دارند. تابلو، بشقاب و ظروف قلم‌زنی تولید می‌کنم و ظروف و زیورآلات رزینی نیز می‌سازم. صفحه اینستاگرامی دارم که آموزش‌ها، نکات و طرح‌های جدید محصولات را به مخاطبانم عرضه می‌کنم و تلاش دارم کیفیت محصولاتم مخاطب را راضی نگه دارد. سفارش‌هایم به نحوی است که می‌تواند درآمد قابل قبولی برایم داشته باشد و البته بسیاری از شاگردانم توانسته‌اند با یادگیری این هنرها کسب درآمد کنند.

چه شد که به فکر راه‌اندازی این کسب‌وکار افتادید؟

من در ابتدا هنر را برای دل خودم آغاز کردم؛ مخصوصاً که همزمان در دبیرستان تدریس هم می‌کردم. اما کم‌کم استقبال اطرافیانم باعث شد به فکر فروش محصولات بیفتم. قلم‌زنی هنر خاصی است و طرفداران آن نیز خاص هستند، مخصوصاً اگر افرادی به‌دنبال طرح‌های خاص و تک باشند، حتماً به سمت سفارش محصولات قلم‌زنی می‌روند و محصولاتی سفارش می‌دهند که علاوه بر کارایی و یادآوری هنر قدیم ایرانی، حکم سرمایه‌گذاری نیز داشته باشد.

اما در رزین مشتریان متفاوت‌اند؛ آنها طرفدار محصولات مدرن و خاص با شکل و شمایل باورنکردنی هستند که خلق آن فقط با رزین امکان دارد. شاید یافتن نقطه مشترک علاقه خودم و طرفداران این دو هنر جرقه‌ای شد که کسب‌و‌کارم را آغاز کنم.

چه میزان سرمایه اولیه‌ای برای این کسب‌و‌کار کنار گذاشتید؟

قلم‌زنی دو بخش اساسی دارد؛ یکی قلم‌ها و چکش و یکی هم ظروف پایه برای اجرای کار. از آنجا که این ظروف معمولاً از فلزات ارزشمند ساخته می‌شوند، قیمت بالایی دارد. برای شروع یک کسب‌و‌کار قلم‌زنی، هم صبر و تمرین فراوان لازم است و هم ظرافت بسیار، ولی علاوه بر آن مبلغ حدود پنج تا هشت میلیون تومان ابزار احتیاج است.

البته در شهرستان‌ها این هزینه‌ها بالا می‌رود و ممکن است بسیاری از افراد علاقه‌مند از انجام این کار صرف‌نظر کنند. در مورد رزین نیز، اگر بخواهیم با ساخت زیورآلات کوچک شروع کنیم، با ۵۰۰ هزارتومان نیز می‌توان شروع کرد. البته محصولات رزین بسیار تنوع دارد، اما اگر از تولید ظروف شروع کنیم، هزینه زیادتری دارد.

چه چشم‌اندازی برای کسب‌و‌کار خود دارید؟

من تولید‌کننده و مدرس دو هنر مختلف هستم که کلاس‌های حضوری‌ام را در شهرستان اراک برگزار می‌کنم و ضمناً محصولاتم را نیز در اراک تولید می‌کنم. مشکل بزرگ کسب‌و‌کارهای شهرستانی این است که مواد اولیه و ابزار را بسیار به‌سختی و گران‌تر از کلان‌شهرها تهیه می‌کنند و همین باعث می‌شود محصولات نهایی، قیمت‌های رقابتی نداشته باشند.

من می‌خواهم مرکز آموزشی که دوره‌های آموزشی مختلف برگزار می‌کند، تأسیس کنم و همزمان مواد اولیه و ابزارها را با قیمت مناسب به هنرجویان ارائه دهم و مواد و ابزار لازم را با قیمت‌های منصفانه‌ای به هنرجویان عرضه کنم. البته وجود صفحه‌های اینستاگرامی برای این خرید‌ها خوب بود و بسیار برای ما هنرمندان شهرستانی کارگشا بود. اما اکنون با اختلالات ایجادشده، باز مجبور به خرید‌های گران و ناقص هستیم.

همچنین علاقه‌مندم نمایشگاه‌های دائمی برای فروش محصولات هنری نیز برگزار کنم، چون متأسفانه برخورد بسیار بدی با کسب‌وکارهای هنری شهرستانی در نمایشگاه‌ها می‌شود. گویا هنرمند صنایع دستی، به‌خاطر احتیاج و از سر ناچاری محصولی تولید کرده و نیازمند دلسوزی است. در حالی که کار هنری از عشق به خلق سرچشمه می‌گیرد و هنرمند لایق احترام و ارزش است.

تا به حال سرمایه‌گذار داشته‌اید؟

در نظر دارم سرمایه‌گذاری در اراک پیدا کنم تا بتوانیم مرکزی برای فروش مواد اولیه و ابزارهای هنری در این شهر تأسیس کنیم. مطمئنم وجود مراکز فروش ابزار و متریال هنری در شهرستان‌ها به شرط کامل بودن سبد محصولات و منصفانه‌بودن قیمت، بسیار پربازده خواهد بود.

چه مشکلاتی برای رسیدن به چشم‌اندازها و اهداف خود دارید؟

فیلتر‌شدن اینستاگرام به معنی مرگ کسب‌وکارهای ما بود. هزینه‌های تبلیغات هدر رفتند و عملاً همه سفارش‌های ما متوقف شدند و البته امید به رونق فعالیت‌های آینده هم از بین رفت. آموزش‌های آنلاین به بسیاری از خانم‌ها، همچنین خود من کمک کرده بود تا مهارت‌ها را یاد بگیریم و محصولات متنوع و قابل رقابت برای عرضه در بازار داخلی و خارجی تولید کنیم که متأسفانه این دنیای مفید برای ما از بین رفت.

از سمت دیگر امکانات دولتی وجود دارد، ولی حقیقتاً بی‌فایده هستند. امکانات نمایشگاهی برای صنایع دستی وجود دارد، اما ارزش خاصی برای این هنرها قائل نیستند و به نحوی با هنرمندان صنایع دستی برخورد می‌شود که افراد ترجیح می‌دهند محصولات‌شان را به شکل دیگری ارائه دهند.

چه توصیه‌ای به زنانی دارید که مانند شما می خواهند کسب‌و‌کار خود را راه‌اندازی کنند؟

توصیه می‌کنم دلسرد نشوند. اگر در ابتدای مسیر فروش نداشتند، اصلاً دلسرد نشوند و اگر فروش داشتند و اطرافیان با تمسخر با این نحوه کار برخورد کردند، باز هم دلسرد نشوند. اگر هنرمندند و خلق می‌کنند، بدانند که جاودانه می‌شوند و سال‌های بعد که نبودند، اثری جاودان در دنیا خواهند داشت. حس آرامش و خلقی که اثر هنری به فرد می‌دهد، هرگز از دست ندهند.

لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/sz5d
نظر شما درباره موضوع

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.