از سال ۱۴۰۰ که اولین رویداد ۹ ژانویه با عنوان «دورهمی کسب‌وکارهای بلاکچین و رمزارز ایران» برگزار شد تا به امروز که سومین دوره این رویداد برگزار شده، اکوسیستم دارایی دیجیتال ایران بالغ‌تر از گذشته به مسیر خود ادامه می‌دهد.
کسب‌وکارهایی که در این حوزه فعالیت می‌کنند هرچند در طول این سال‌ها با فشارهای متعددی، چه از سمت رگولاتوری و چه بازار متلاطم رمزارزها، مواجه بودند اما توانستند تاب‌آوری داشته باشند و از بحران‌های متعدد عبور کنند.
هرچند اگر به همین یک سال گذشته بازگردیم و بسیاری از مباحثی را که سال گذشته در رویداد ۹ ژانویه مطرح شد مرور کنیم، به‌خصوص در حوزه رگولاتوری، هنوز پیشرفتی جدی حاصل نشده و بسیاری از این کسب‌وکارها با دغدغه‌هایی مواجهند که در گذشته نیز وجود داشته است، اما رویداد ۹ ژانویه امسال نشان داد که کارشناسان و کسب‌وکارها، چشم‌انداز خود را درباره آینده کسب‌وکار خود از دست نداده‌اند و روندهای جهانی را در این مسیر دنبال می‌کنند.
اما نکته متفاوتی که در این مسیر وجود دارد این است که در طول این سال‌ها، فضا برای گفت‌وگو باز شده و حتی در دل نهادهایی همچون دولت، مجلس و بانک مرکزی اهمیت رگولاتوری این حوزه بیش از پیش احساس شده است. از همین رو مشاهده می‌کنیم که مجلس طرح رگولاتوری رمزدارایی‌ها را دنبال می‌کند و بانک مرکزی بخش مهمی از ره‌نگاشت فناوری‌های مالی خود را به رگولاتوری رمزارزها اختصاص داده و در آن عنوان کرده که در پاییز و زمستان آینده، تکلیف مجوزهای فعالان این حوزه را روشن خواهد کرد. با اینکه بسیاری از فعالان این حوزه امید چندانی به این موضوع ندارند، اما صرف اینکه رگولاتوری این نیاز را احساس کرده که باید دست به چنین اقدامی بزند، بسیار حائز اهمیت است.
اکنون شاهد هستیم که بازیگران جدیدی نیز وارد این عرصه شده‌اند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری ازجمله «کاریزما» وارد فضای توکنایز کردن دارایی دیجیتال شده و پلتفرم خود را راه‌اندازی کرده‌اند و این اقدام اگر موفقیت‌آمیز باشد، می‌تواند تحولی جدی در این عرصه ایجاد کند؛ چراکه سایر سرمایه‌گذاران رفته‌رفته محافظه‌کاری خود را برای ورود به این حوزه کنار می‌گذارند.
همچنین صندوق‌های سرمایه‌گذاری و حتی سرمایه‌گذاران خطرپذیر را مشاهده می‌کنیم که وارد فضا‌های جدید نوآوری شده‌اند؛ در حالی که شاید تا چند سال پیش تصور نمی‌شد چنین اتفاقی رخ دهد.
در حال حاضر شاید بتوان گفت اکوسیستمی که در حوزه دارایی‌های دیجیتال شکل گرفته، اگرچه عمر چندان طولانی ندارد، اما توانسته خود را به سطحی از بلوغ برساند و فضای خاکستری موجود رگولاتوری و نبود قانون‌گذاری در این حوزه را با قوانین و فضای موجود تنظیم و به نحوی مدلی از خودتنظیم‌گری را پیاده‌سازی کند و شاید حتی پیشروتر از کسب‌وکارهایی باشد که هم‌زمان یا قبل از آن ایجاد شده‌اند.
دنیای امروز بیش از گذشته به کاربرد دارایی دیجیتال فکر می‌کند. همین امروز رمیتنس که مدلی بسیار جدید در حوزه تبادلات مالی در دنیاست، قصد دارد برای احیا و بهبود شرایط خود و کاهش هزینه‌های نقل‌وانتقال پول به سمت استیبل‌کوین‌ها برود تا تحول جدیدی در نقل‌وانتقال ارزش رقم بزند.
شاید بسیاری اکنون فضای دارایی دیجیتال را با صرافی‌های رمزارزی بشناسند، اما در آینده قطعاً کاربردپذیری این فضا بسیار مهم‌تر خواهد بود. بحث پرداخت از طریق رمزارزها، توکنایز کردن دارایی‌ها، نقل‌وانتقال پول و همین‌طور وام‌دهی از طریق دارایی دیجیتال شاید از مهم‌ترین کاربردهایی باشد که بیش از گذشته انتظار رشد و توسعه آن را در جهان خواهیم داشت.
بنابراین رویدادهایی مانند ۹ ژانویه، تلاش می‌کنند مفهوم کاربردپذیری و آینده‌ای که با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم و اهمیت ایجاد یک اکوسیستم در این عرصه را بیش از گذشته نمایان کنند تا از روندهایی که به‌سرعت پیش می‌روند و منتظر ما نمی‌مانند عقب نمانیم.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/jw7d
